โปรดมองพวกเขาเป็นคน

[จตุรวิทย์ แสนจุ้ม]

ปัญหาที่จะต้องแก้ไขอย่างเร่งด่วน และรอไม่ได้เลยคือ ปัญหาคุณภาพชีวิตของกลุ่มชาติพันธุ์ตามถิ่นพื้นที่ทุรกันดาร ปัญหานี้เป็นปัญหามาอย่างยาวนาน ไร้ความจริงใจในการแก้ไข สิ่งที่กลุ่มชาติพันธุ์ต้องเจอมีมากมายได้แก่ ปัญหาที่ดิน ไร้ที่ดินทำกิน อยู่อาศัย ถูกยึดที่ดินทำป่าสงวนโครงการแสนภาคภูมิใจของรัฐบาลเผด็จการ คสช โดยไม่คำนึงถึงคนกลุ่มนี้ โยนบทผู้ร้ายทำลายป่าให้แก่กลุ่มคนซึ่งอยู่กันไม่รู้กี่ร้อยปี อยู่ดี ๆ คนในเมืองที่ไม่เคยเอาตีนมาย่ำเหยียบ มาชีหน้า ไล่ให้ไปอยู่ที่อื่น อ้างปกป้องอนุรักษ์สิ่งแวดล้อม โดยไม่คำนึงถึงชีวิตของคนกลุ่มหนึ่ง ปัญหาการเข้าถึงทรัพยากร โครงสร้างพื้นฐาน น้ำประปา ไฟ้ฟ้า ถนน โรงเรียน สถานพยาบาล สิ่งที่จำเป็นต่อชีวิตมากมาย พวกเขาไม่อาจเข้าถึงได้ ด้วยข้อจำกัดหลาย ๆ อย่าง ต้นเหตุเกิดจากท้องถิ่นมีอำนาจจำกัด ส่วนกลางมีอำนาจมากแต่ไร้คุณภาพ ท้องถิ่นไม่สามารถพัฒนาพื้นที่ห่างไกลได้อย่างมีประสิทธิภาพ ปัญหาทางสังคม บางมุมมองก็มองกลุ่มชาติพันธุ์เป็นประชากรชั้นสอง แปลกแยก และมองการมีชีวิตที่มีแค่กระต๊อบ หาบน้ำในลำธารมาใช้บริโภค จุดตะเกียง หาฟืนก่อไฟ เข้าป่าหาอารเป็นค่อนวัน เป็นเรื่อง romanticized ซึ่งเป็นความคิดที่ทุเรศที่สุด ทำให้การพัฒนาคุณภาพชีวิตของพวกเขาไม่ไปถึงไหน เพราะความไม่จริงใจ มองเขาเป็นสัตว์ในสวนสัตว์ วันดีคืนดีก็โยนเศษเงิน เศษผ้า ของเหลือใช้ ของใช้แล้ว ให้พวกเขา พวกเขาไม่ต้องการหรอก พวกเขาต้องการคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น กลุ่มชาติพันธุ์ก็เป็นคนไทยเหมือนกัน มีสิทธิ์เข้าถึงทรัพยากรเท่ากัน มีสิทธิ์ที่จะมีคุณภาพชีวิตที่ดี มีสิทธิ์ที่จะมีอนาคต ความหลงใหลไฝ่ฝัน มีสิทธิ์ที่จะอยู่อย่างสมความเป็นมนุษย์คนหนึ่งในประเทศนี้

[ผู้เขียน]

ข้อความ